Uroda

Przeczytaj pełny artykuł - Dowiedz się więcej - Przeczytaj więcej tutaj - Odwiedź stronę internetową - Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej - Kliknij, aby przeczytać - Kliknij, aby otworzyć - Przeczytaj pełen artykuł tutaj - Kliknij tutaj - Przeczytaj pełną wersję
Badania radiologiczne 11 lipca 2014, Doktor No comments Główną wartością badania radiologicznego kręgosłupa jest to, że może ono potwierdzić lub wykluczyć inne stany chorobowe mogące symulować uszkodzenia krążka międzykręgowego . Bez badania radiologicznego kręgosłupa nie wolno stawiać rozpoznania, a już w żadnym przypadku rozpoczynać leczenia, zwłaszcza fizykoterapeutycznego! Oczywiście rzadko kiedy wystarczają zdjęcia przeglądowe rutynowe. Zazwyczaj konieczne jest wykonanie zdjęć skośnych (kręgoszczelina) oraz zdjęć czynnościowych (niestabilność). Jakość zdjęć musi być wysoka, by można było zarówno ocenić wewnętrzną strukturę kręgów, jak też dokonać pomiarów kanałów korzeniowych (spondyloza). Badanie radiologiczne wyklucza lub potwierdza inne stany chorobowe mogące symulować uszkodzenie krążka międzykręgowego. Do objawów radiologicznych charakterystycznych dla choroby krążka międzykręgowego zalicza się spłycenie fizjologicznej lordozy lędźwiowej, skrzywienia reflektoryczne oraz zwężenie szpary między trzonowej. W uzasadnionych przypadkach konieczne jest wykonanie specyficznych badań radiologicznych, jak tomografia komputerowa, wenografia, radikulografia, dyskografia, jądrowy rezonans magnetyczny itp. Zwężenie szpary międzytrzonowej stanowi następstwo choroby i tylnego przemieszczenia jądra miażdżystego lub jego chirurgicznego usunięcia. W niektórych przypadkach do zwężenia szpary międzytrzonowej dochodzi bardzo szybko po usunięciu (lub wypadnięciu) jądra miażdżystego. Gillespie doniósł o zwężeniu szpary międzytrzonowej u jednego z pacjentów już po upływie 4 tygodni od operacji usunięcia jądra miażdżystego. Jednakże w większości przypadków jest to sprawa wielu miesięcy, jeśli nie lat . Badanie kliniczne w bólach krzyża 2 września 2014, Doktor No comments Celem badania klinicznego w bólach krzyża jest wykrycie czynnika przyczynowego. Chory musi być do badania zupełnie rozebrany, a badać go trzeba w pomieszczeniu dobrze oświetlonym i przestronnym, by mógł on swobodnie się poruszać. Chorych o ograniczonej sprawności ruchowej, którzy nie mogą utrzymać pozycji stojącej, np. ostry rzut bólów krzyża, bada się w pozycji leżącej na plecach i na boku. Jednak badanie to jest niewystarczające i należy je powtórzyć, gdy tylko stan chorego na to zezwoli. Chorego powinno się badać w ruchu, w pozycji zasadniczej stojącej oraz w pozycji zasadniczej leżącej. W każdym przypadku należy starać się uzyskać obraz postawy ciała chorego, która odbija indywidualną budowę i stan czynnościowy narządu ruchu. Oczywiście w przebiegu bólów krzyża również dochodzi do zaburzenia postawy ciała. Czynnikami zaburzającymi postawę mogą być też choroby neurogenne, zaburzenia hormonalne, czynniki zawodowe, wady wzroku, procesy chorobowe toczące się po jednej stronie ciała itp. Nie wolno zapominać o tym, że niektóre asymetrie mogą mieć charakter fizjologiczny, np. asymetria w obrębie tułowia i kończyn dolnych jako następstwo roboczego przerostu (u praworęcznych czy osób używających częściej jednej kończyny dolnej). Naturalnie asymetrie patologiczne uwidaczniają się wyraźniej niż fizjologiczne, np. pourazowe, pozapalne.